درب ورودی حسینیه که هیئات عزاداری همراه با نوحه خوانی از این سمت وارد می شوند

 

 هر سال با نواختن نی غم در اینجا حال و هوای خاصی به مجلس وارد می شود(البته در این که نظرات متفاوتی در مورداستفاده از آلات موسیقی در عزاداری امام حسین وجود دارد و  به نظرم بعضی از علما اشکالاتی وارد می دانند مبحث دیگری است که در جای خود نیاز به تامل دارد)

 این مداح نیز چند سالی که من در این مراسم شرکت میکنم برای هیئت صاحب الزمان بیده مداحی می کند . واقعا روضه خوانی ایشان سوز عجیبی دارد و مجلس حال عجیبی  منتهی من نام و نشان ایشان را نمی دانم و فقط متوجه شدم که از شهرستان دیگری دعوت می شود و اصالتا لر می باشد چون هرساله چند کلمه ای نیز لری بسیار پرسوز روضه ابالفضل می خواند

 

سید علیمحمد جلالزاده آشپز مجمع که در مراسم شرکت داشت.

 معلومه چون شب ها مشغول آشپزی هست و نمی تونه تو مراسم شرکت کنه خیلی دلش عقده کرده و اومده اینجا تا یه کم تو روضه شرکت کنه و ...

در ضمن ایشون هرسال تو این محل نیز حدود یک تن برنج دم میذاره که ظهر تاسوعا از عزادارا پذیرایی میکنند. اجرش با ابا عبدالله

 

 از اینجا سنگ زنی یا جغجغه زنی شروع میشه

همونطور که تو تصویر بالا قابل مشاهده است این کار با زدن دو تخته چوب که به شکل خاصی تراشیده شده انجام میشه

 عزادارها باید همراه با نوحه خونی مداح با که با آهنگ خاص و اشعار سنتی مربوط به این برنامه خوانده میشه این دو تکه چوب  رو بهم بکوبند 

 معمولا به غیر از افراد خود این هیئت کس دیگری نمی تونه تو این برنامه شرکت کنه چونکه مهارت خاصی لازم داره

 

 در ادامه نیز مراسم نخل برداری صورت گرفت که شکوه خاص خودش رو دارد

 

 

و در نهایت عزادارن در جلوی نخل همراه با خواندن اشعار سنتی  بسیار زیبا و پرسوز به عزاداری پرداختند .